Ik ben nog steeds verbaasd hoe dit toch allemaal is kunnen gebeuren. Ik heb echt het gevoel dat er nieuwe deuren opengaan, dat ik nieuwe dingen mag ontdekken en dat dit allemaal zo goed is, zo verrijkend, zo gaat over essentiële dingen in dit leven. Mijn af en toe hopeloosheid is aan het veranderen naar een nieuwsgierigheid en een groter vertrouwen.
Om je maar duidelijk te maken hoeveel deugd het me gedaan heeft. Ik had weer net dat tikkeltje extra, dat overschot om te kunnen (door)geven. Ik heb nog geweend op de fiets van geluk. ( ik ween vaak als dingen mij raken, zowel positief als negatief). Ik voel je nu nog steeds. En weet je wat het zo bijzonder maakt? Dat dat oké is, dat dat mag, dat dat kan. Dat is wat ik bedoel dat dit zo door conventies heen breekt. Ik mag jou voelen, jij mag mij voelen en dat is makkelijk gezegd, maar zoals je zei, meestal zijn daar dan andere verwachtingen aan gekoppeld. En de ruimte krijgen om dat voelen en voor mij dan, dat ontvangen helemaal toe te laten, dat komt in een zone waar ik wil zijn, waar ik echte verbinding voel.
Jij voelt voor mij heel rijk ( zie je wel! Goud ;)) , dus ik bedoel, gelaagd, subtiel, fijngevoelig, verfijnd. Jij kunt door een heel landschap van gevoelens reizen. En door de manier waarop je mij aanraakt, voel ik die. [...]
We zijn nu zondag, een paar dagen later. Ik heb er nog zoveel aan gedacht. Ik word elke keer opgetild als ik er aan denk: vanbinnen gaat mijn energie omhoog. En voor mijn hoofd is het werken: vragen, bedenkingen, onzekerheden… wat is dit nu eigenlijk? Ik zie het in ieder geval als een experiment. Eentje die ik zeer graag doe ;) [...]
Dat is het ook Sanne en dat kwam vanaf de eerste massage binnen als een bliksem: ik voelde mij direct graag gezien. Je aanraking is zo gewild. Door jou gewild, jij wil echt aanraken, jij wil doordringen, jij wil laten voelen en zelf voelen. Die instelling, die intentie draagt compassie.
Dus Sanne, dankjewel voor dit allemaal.